مقایسه اثربخشی پیام کوتاه و سخنرانی در باز آموزی پرستاران

مقدمه: با توجه به مشکلاتی که در آموزش پرستاری به روش سخنرانی وجود دارد و مبهم بودن اثربخشی آموزش بوسیله پیام کوتاه، این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی دو روش باز آموزی از طریق پیام کوتاه و سخنرانی انجام گرفت. روش ها: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای تصادفی شده بود که در سال 1392 انجام گرفت. نمونه ها در این مطالعه به صورت نمونه گیری خوشه ای و از بین پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر اراک انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دوگروه سخنرانی (گروه اول: 43 نفر) و پیام کوتاه (گروه دوم: 43 نفر) تقسیم شدند. آموزش ضمن خدمت در مورد کتواسیدوز دیابتیک از طریق سخنرانی برای گروه اول و از طریق سرویس پیام کوتاه برای گروه دوم ارائه شد و سپس یک ماه پس از پایان آموزش، میزان آگاهی پرستاران هر دوگروه مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته حاوی اطلاعات دموگرافیک و سؤالات مربوط به سنجش دانش پیرامون کتواسیدوز دیابتیک بود که شامل23 عبارت چهار گزینه ای بود، به پاسخ صحیح هر سؤال، نمره یک و پاسخ منفی، نمره صفر اختصاص داده شد. این ابزار پس از تأیید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی- زوجی، تی- مستقل و کوواریانس تحلیل شد. نتایج: بین میانگین نمرات پس آزمون دو گروه بازآموزی از طریق پیام کوتاه (68/2±15/16) و سخنرانی (86/1±93/18) اختلاف معنادار آماری وجود داشت. به طوری که میانگین نمرات گروه آموزش از طریق سخنرانی بیش تر از بازآموزی از طریق پیام کوتاه بود (001/0 > p، 49/5t=). نتیجه گیری: اجرای باز آموزی از طریق سخنرانی بیش تر از پیام کوتاه در افزایش آگاهی پرستاران اثربخش بود. پیشنهاد می گردد علاوه بر آموزش سخنرانی به عنوان یک روش اثربخش جهت پرستاران، روش های دیگری از جمله استفاده از سیستم پیام کوتاه هم در نظر گرفته شود.